Πολύτιμη αύρα…

Το φεγγάρι είναι κρύο μαχαίρι που πονεί,
Καθόλου άνεμος ανάμεσα στις φυλλωσιές,
Μια νυχτερίδα ζάλισε τον χρόνο με καμώματα,
Πάθος βάζουν οι ώρες πάνω στην αυγή,
πάθος σβήνει την νύχτα με γλαφυρή γομολάστιχα..

Δυο νέοι ερωτεύονται πάνω στην βουλιαγμένη κλίνη,
Γυαλίζουν τα γυμνά σώματά τους, γυαλίζει η νεότητα,
Αναστεναγμοί άπεφθου φωτός που εκχύνεται απ' των σωμάτων τα αγκαλιάσματα,
Γλυκοί ψιθυρισμοί προτού η κάμαρα γίνει τριήρης που ταξίδεψε πολλά.

Ουρανός μπεσαλής που μεταγλωττίζει τα άστρα,
Ο έρωτας νίκη- απ' όπου κι αν βλέπετε,
Κρατώ τα σχήματα και επιθυμώ τα χρώματα,
Όσο μεγάλωσα καταλαβαίνω την πολύτιμη αύρα.