Στάσου ανάλογος με την περίσταση

Το πρωί, χορεύτρια των ουρανών μαθαίνει τα γράμματα της χαράς.

Κλείσε τα μάτια και νιώσε τον άνεμο- η ζωή γελά με τις ατασθαλίες.

Ένα άλμα φωτιάς και πάθους δείχνει το μονοπάτι του έρωτα·

Στάσου ανάλογος με την περίσταση, στάσου
Πιο ψηλά από την λύπη, νίκησε τα εγκλωβισμένα νέφη που μελαγχολήσαν.

Το πρωί, τραγούδι αθάνατο βαραίνει επάνω στα λουλούδια του κήπου.

Ένα δάκρυ χελιδονιού κυλά στο μάγουλο του τριαντάφυλλου.

Κόσμος αθώος και δικαιωμένος, κόσμος του ποιήματος-

Ξυπνά μαζί σου και τονίζει ευθύδικα την Αστραπή..