...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

1 Σεπτεμβρίου 2009

(Τώρα μιλούν νερά κελαριστά..)

132.

Τώρα μιλούν νερά κελαριστά

Με σίγουρη περισπωμένη άνοιξη
Που σέβεται ο χρόνος.

Η αφράτη σάρκα της κοπέλας που ασφυκτιά
Όλη σ’ έναν στηθόδεσμο που δες στενάζει
Ν’ αφήσει τα αγρίμια του να ξεχυθούν!

Εγώ-
Άραγε τι κατόρθωσα εγώ;

Μόνο γραμμάτια των γραμμάτων ξεχρεώνω...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου