Αυτός ο λυσσασμένος αέρας

83.

Αυτός ο λυσσασμένος αέρας που παραφυλάει
να κλέψει την καρδιά των αδούλωτων δέντρων

Ένα ντέφι του ήλιου καθώς βαρά τις ώρες που γέρνουν
αργά προς το δειλινό

Ένα κέφι ανέμου να σκαρφαλώνει ως πάνω
στα δέντρα σαν για μια κρουστή αποκάλυψη..

Ένας θεός που δεν συγκαταβαίνει με το ανθρώπινο..

Ένα αίσθημα που αγγίζει σχεδόν τον απαράλλαχτο αρχαίο ουρανό…