...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

24 Σεπτεμβρίου 2009

Περπατούν παράλληλα κι ανεβαίνουν μαζί μας

46.

Περπατούν παράλληλα κι ανεβαίνουν μαζί μας καθώς ταξιδεύουμε
χωράφια με λεύκες πανύψηλες
σαν λόγχες
γιγάντιων πολεμιστών.

Ένα μυστικό αεράκι τόσο δριμύ από το χιόνι των γύρω βουνών
που λες και θα σημάνει σαν μία νεκρή
ώρα που η ζωή συστέλλεται
κι αρχίζει να ζαρώνει.

Τρώνε χιλιόμετρα οι τροχοί του αυτοκινήτου…

Αγαπώ το ξάφνιασμα της ταχύτητας-
Μόλις να δεις και όλα έχουν φύγει…

Ούτε να προλαβαίνεις τα σκεφτείς- Η αποθέωση
του δευτερόλεπτου!
Ποιός νοιάζεται
για την παρατραβηγμένη ώρα, την μέρα που μάκρυνε
και τέλος- σε καλό μας- πουθενά δεν βγήκε;

Τώρα συντελείται το όνειρο των κοιμισμένων πουλιών!

Η νύχτα πέφτει κάθετα καθώς διαβάζεις
κι έξω έχει ψύχος και πόλεμο..

Κι ανθρώπους που αντιμάχονται ανθρώπους..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου