Αφαιρώντας από την χαρά σου λίγο και περισσότερος μετά ο καημός.

62.

Αφαιρώντας από την χαρά σου λίγο και περισσότερος μετά ο καημός.

Φορτία σύννεφα που προς δυσμάς πάντοτε λες και ταξιδεύουνε.

Και όσα μέσα μας καταγραφήκαν σαν εικόνες όλη μέρα τώρα ατονούν.

Έρχεται ένα ωραίο κάρωμα.

Δεν ξέρω πώς αλλά από το όνειρο περνάς πιο εύκολα μέσα στις άλλες σου πραγματικότητες.

Μισές πιο πραγματοποιήσιμες από το φως που τώρα γύρω σου όλα τα εξημερώνει.

Και άλλες άπιαστες - σχεδόν καπνός- που μόνον τις επιθυμείς να σου δοθούνε.

Ο ίδιος πάντως είσαι που μ’ εσένα απορείς

πώς χώρεσες εντός σου τόση θλίψη..