ΑΙΩΝΑΣ..

ΑΙΩΝΑΣ..

Μέσα στο θάρρος μου ξετυλίγεται μια πικροκυματούσα θάλασσα-
Τα μεράκια γλιστρούν από πάνω μου: δροσοσταγόνες.
Aνοίγεται η αυλαία του ανέσπερου πόθου μου·
αναφαίνει το σώμα σου:
καυτό, αρχαγγελικό-
όπως μύθος!

Η εφηβεία
κολάζει όλες τις μετέπειτα ηλικίες μου!
Η λαίλαπα του πυρός που φεγγοβολεί
είναι το κομπάκι των μαλλιών σου που χρυσίζουν
μες τα δειλινά των ατέρμονων στοχασμών μου!

Ένα σιωπηρό θαύμα διαβάζει
μέσα στα μάτια μου.
Φλέγεται από καλησπέρες ο άνεμος!
Στον βυθό της ελπίδας κατρακύλησαν
τα βράχια της λύπης μου-
βουλιάξανε πια.
Ένα φουγάρο
μένει να λαχπατεί ο καπνός του
με τις μεγάλες μαύρες γαλότσες
στα ρηχά των σύννεφων..

Αιώνια αυτός!
Για σταύρωση και για ανάσταση!
Κυρτώνομαι..
Εκτινάσσομαι τώρα!

Απίθανο μακροβούτι μέσα στα βαθιά νερά της μέλλουσας τάξης
από λεβάντε
βασιλικό και δυόσμο!

Την θέλησε η ιστορία μια τέτοια αντάρα
με λάβα του Βεζούβιου και
θαμμένες Πομποιίες;
16.2.1982