...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

1 Σεπτεμβρίου 2009

(Η αυγή φωτίζει ως και τα κόκαλά μου..)

126.

Η αυγή φωτίζει ως και τα κόκαλά μου.
Αν ζω ή αν πέθανα δεν ξέρω.
Μ’ αγγίζει τρυφερά ο οξύτατος Ιούλιος.

Σε χαιρετώ σώμα μου, σε κατέχω-
Ευθεία της σάρκας επιβολή.
Θέλω την ηδονή σου, ο πόθος σου
Με κατατρώει και με ανυψώνει και με κυβερνά.

Να βρεθούμε μέσα σε άλλα ποιήματα
Πιο χαρούμενα απ’ αυτά. Να χαρούμε
Τα φρούτα των αισθήσεων-
Χωρίς κουκούτσι πια
της όποιας συστολής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου