Επιμελούμαι μια σιωπή

Στέκομαι πλάι στα νυσταγμένα φυτά κι εκείνα

τρυπώνουν στα μανίκια μου καθώς εγώ δουλεύω

μες το μυαλό μου το ποίημα της μέρας.

Επιμελούμαι μια σιωπή που όταν πλαγιάζω επιστρέφει

σαν παρακμασμένο όνειρο ή σαν πουλί

που δεν έχει την τόλμη πουθενά να πετάξει.

Και πετώ τρυφερά λογάκια στα περιστέρια της πλατείας

που τσιμπολογούν τα ψηφία μου πεινασμένα

για βίο και ποίηση..

                                                         Λαμία.. 20.10.2010