Τόσα ποιήματα πριν για πάντα να φύγουμε και στο τέλος
φεύγουμε λες και ποτέ μας δεν μιλήσαμε σωστά.
Τα περιστέρια μαζεύονται πάντα εκεί στην πλατεία
πάνω στα λερωμένα πλακάκια
όπως πιόνια σ' ένα σκάκι που δεν παίζει κανείς
Και περιμένουνε έναν Νταλί καχύποπτος
κι ειρωνικός να τα ζωγραφίσει..
Λαμία… 20.10.2010
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου