Σκεφτόμουνα πως ο θάνατος είναι ένας μακρύς διάδρομος απογείωσης.
Κανένας δεν ξέρει αν είναι η πτήση αυτή προς τους αιθέρες
Ή προς τα έγκατα απ' όπου δεν θα ξαναβγείς
Αφήνοντας μονάχα στον αέρα την ψυχή σου.
Κολυμπώ ωραία μες τον συννεφιασμένο ουρανό.
Είμαι ο τρομερότερος όλων!
Πρίγκιπας της σιωπής και όταν ομιλώ ακόμη.
Είμαι των πλασμάτων όλων ο βασιλιάς.
Τα χέρια μου πράττουν το αδύνατον.
Τα πόδια μου είναι οι δωρικές κολώνες
Που στηρίζουν τον αινιγματικό ουρανό.
Η αντωνυμία που μου ανήκει
είναι ένα εγώ που σπουδάζει την μεταβαλλόμενη γη
και τα σεπτά τριαντάφυλλα..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου