Όταν η ελευθερία οσμίζεται θάνατο
είναι μια ραψωδία Ιλιάδας η απόφασή σου-
η κάθε.
Εγώ ελπίζω πως θα μου χαρίσει
τραγούδια η γλώσσα, πως θα ακουστώ
στα πέρα πλάτη
όπου ενός ονείρου η αναλαμπή
φλογίζει ένδοξα τα μέλλοντα.
Κρατώ ένα μυστικό για μένα-
και θέλω έναν κόσμο πιο άγιο.
Επιχειρήματά μου
όλων των λουλουδιών που είδα οι ανάσες.
Να με καταλαβαίνουν θέλω όπως μία περίπτωση φωτιάς
που μες την παγωνιά σωτήρια χλιμιντρίζει.
Όπερ και εγένετο..
Κάποτε που θα έρθουν μέσα στις σελίδες μου οι πιστοί
του όρθρου, θα ακούσουνε τις μανιασμένες προσευχές μου..
Ποιώ γραμματική των ένθεων συλλογισμών..
18.03.2010
2 σχόλια:
Ομορφες εικόνες μαζί με την πιο ονειρική ποίηση!!!!
Σου το όφειλα!
Η γυναίκα σου
Καλώς την λοιπόν!
Καθένας οφείλει μόνο στην κουζουλή κεφαλή του θα έλεγα αν ήμουν Κρητικός..
Σ' ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου