Να ‘ρθεις μες απ’ την εύθρυπτη νύχτα που σε όλα χωλαίνει
Να διαχέεσαι στο σύμπαν των συλλογισμών
Θηλυκή όσο η γη
Αέναη όσο η φωτιά
Δαιδαλώδης όσο των πραγμάτων η κρυμμένη ουσία.
Και να σκηνοθετείς πάνω στον εφιάλτη μου
Να ποιείς το ήθος των χαρακτήρων που θα γεννηθούν
Ν’ αφήνεις τις ψυχολογίες έκθετες
Και να σε δέχομαι ολέθρια όπως είναι η πραγματική λεβεντιά σου..

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου