ΛΕΞΙΛΟΓΙΑ ΡΕΟΝΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΝΑΞΙΑ..

Χρώματα μουσικά, σε λεξιλόγια ύδατα. Πώς γίνεται
κι αυτά τα ασήμαντα ψηφία περιέχουν
τόσων ιδεών κράτος; τόση
ουσία έμπνευσης;
Έτσι που κάθε ένα νομίζω είναι
ιερό- αφού των νοημάτων όλων - με σωστή πλοκή ορίζει-
το σύμπαν..

Ά, μέρα του πουλιού, του ήλιου!
Μέσα σου παν’
οι ανάσες μου να γίνουν περισσότερες..

Τα λόγια που δεν θα μπορέσω
ποτέ να πω· μιας
και δεν θα φτάσω στο ύψος που ονειρευόμουνα:
εκείνη την νεφελοκοκκυγία που μέσα της
εδράζονται τα βουλευτήρια των πουλιών..

Και οι αναζητήσεις που με πήγαν απ’ το τίποτα μες τα βαθιά
του αοράτου κόσμου
τώρα μες το μυαλό μου δυσκολεύουν την υποταγή
σ’ αυτήν την μοναξιά που φύλλα βγάζει
κι ανθεί σαν ένα δέντρο που ξυπνάει την άνοιξη..

Γιατί με ρήματα της ερημιάς η έσω εικόνα γράφεται:
πρέπει να μην μιλήσεις χρόνους για να πεις μετά τις ματωμένες λέξεις
που κάνουν ποίημα και το ένα δευτερόλεπτο
που, μέσα σου, σαν έξω να κοιτάζεις, ίδιο είναι..