...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

24 Ιουλίου 2010

ΛΙΜΝΗ.

Της λίμνης τρέμει το νερό. Σπαθί στον άνεμο.
Η εξουσία του ήλιου παίζει για τον δύσκολό της άθλο.
Ένα νεροκοτάκι που τσαλαβουτά και βγαίνει
Πιο πέρα
Μες τις ξεραμένες σαν φλογέρες καλαμιές

Και ένας άγγελος από γλυκό φεγγάρι
Που ψάλλει αργά σαν να κοιμίζει το μικρότερο πουλί του κόσμου!


Η μέρα επαναπατρίζει τα λουλούδια της!
Που λάμπουνε όπως αξίες θεϊκού
Μόχθου!
Αναστημένες!

Τα κοιτώ και τα κοιτώ!

Και είμαι ο εντολοδόχος μιας ιδέας που έπεσε
Μέσα σε μια Δευτέρα

Από μια απρόσμενη
Ελαφριά, αιθέρια Κυριακή!


28.6.2008

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου