ΑΝ ΣΩΠΑΣΩ..

Μέσα στο πρωινό ένα λιγωμένο κοτσύφι
μην ξέροντας ότι παραφυλάμε για ν’ ακούσουμε τα μυστικά του,
ανύποπτο,
τραγουδά και τραγουδά
πάνω στην όμορφη γαλάζια μέρα..

Το τραγούδι του
καταλαβαίνει όποιος
δεν έχει τις περιουσίες του εδώ-
μόνο να ονειρεύεται ξέρει..

Και τώρα
ξεπνοώντας ένας αήθης Φλεβάρης
οι εικόνες του μυαλού είναι μία παράξενη εκκλησία
όπου μαζεύονται σκέψεις πιστές και λειτουργούν στον κάθε άνεμο..

Αν σωπάσω
ποιός θα φροντίσει να ευτυχούν τα δευτερόλεπτα;

Οι χαρές μου διδάσκονται ακόμα και σ’ ένα σχολείο θλίψης!
Βαθειά είμαι τι ίδιο άτρωτος
όπως ρόδι που σπάζοντας ελπίζουμε σε μιαν καλοτυχία..

Συλλέγω δύσκολες ιδέες της νύχτας και τις ξαπολύω πάνω στο ζεστό πρωί·
σαν έντομα όρθρου.

Λιγάκι ελπίζω να μου γίνει βολετό να υπάρχω όπως χαμολούλουδο,
χωρίς φροντίδα ..

Μόνο άνεμο ν’ ακούω φλύαρο κι ένα πουλί

που ακυρώνει όλη την φρίκη του θανάτου!

25.2.2008