ΠΡΕΠΕΙ..

Να γερνάς μέσα στον χρόνο που
πράγματι σου αξίζει:
μια ευτυχία κι αυτό!
δεν σου το επιτρέπουν πάντα οι θεοί!

Ο ενικός σου για να φτάσει στον πληθυντικό του ορίζοντα
θα μάθει όλες τις πίκρες.
Στιγμές που έρχεται η απόγνωση
και αγωνίζεσαι να κρατηθείς ορθός
όπου σε πολεμούν ανήλεες οι μέρες..

Και τα ίδια όλα αυτά που απέρριψες
να επιμένουν να σ’ ακολουθήσουν·
να οργανώνεις τις προσωπικές σου μοναξιές
μύστης βαυκαλισμένου λόγου..

Αλήθεια πως περνούν οι μέρες!
στρατοί του μάταιου αποτελέσματος,
κατακτούν μια λίγη φρόνηση
που ξιφομαχεί με την αγωνιώδικη
ψυχή σου..

Όμως να φέρνεις πάνω σου το στίγμα του επαίτη
που αναζητά φλογέρες των πυρρών ανέμων
κι οι λέξεις του αγρύπνιες που πονάνε·
φριχτό!

Πρέπει
να καταλάβεις λίγο από ωραιότητα
προτού παραδοθείς στου θάνατου το ποίημα!..

Ρόδος 23.2.2008