ΠΟΙΗΤΕΣ..

Ψηλά, μέσα στο ελαφρύ ατλάζι των λευκών νεφών
ένας που μάνισε με τους ανέμους άγγελος
να μακαρίζει ουτοπίες σε ονείρου χώρα..

Άυπνος μέρες μες την αστερόεσσα σιωπή
της κάθε νύχτας που έρχεται
είναι χορδή ψυχής που μουσικές αβρότητας γεννάει..

Κρατούν τα δύσκολα του βίου οι άνθρωποι
μες τις νερένιες τους ξεπερασμένες δοξασίες
που τρεμοπαίζουν με ιδέες μύθων
συμπαντικών..

Κι όταν πλανήτης ένας με τον άλλον δέχονται ν’ ασχημονούνε
μες τον παγωμένο γαλαξία
ηχούν οι σάλπιγγες αθέατων μυσταγωγών ποιητών
που ψάχνουν φως ελπίδας μες το άμετρο σκοτάδι…

Ρόδος 25.2.2008