Ο άγιος Ιανουάριος..

Ο άγιος μήνας ο ρακένδυτος ο πειστικός
Σωρεύει ευχές και βαραίνουν όλα επάνω του,
Ένας οργανισμός καλοσύνης και αλληλεγγύης που καθρεφτίζεται
Στο αίμα, στο φωνήεν του αίματος, στον ουρανό
της Νάπολης και του αιώνα του.

Α θηρίο πόσο θηρίο παρέμεινες μες τους αιώνες! Βόσκεις
Σάρκες και δεν χορταίνουν τα στομάχια σου
Μνησίκακο τέρας που διψάς για θάνατο,
Η όψη σου λίθινη ντροπή που φορέθηκε από εσένα και μόνο.

Εκείνος, ταπεινός, που άφησε την ψυχή του να γίνει κήπος
Και να ανθίσουν μέσα του σεπτά τριαντάφυλλα
Κάνει οικείο το φως, μεταδίδει
Λάμψη και ύψος κορυφής απαράμιλλο…