Γεύμα!..

Λιακάδα ρόδινη· και παραξένεψε τον ουρανίσκο μου η μπουγιαμπέσα
Ζωντανή ευφράδεια των θαλασσινών!
Και το κρασί όπως ιστιοφόρο που με ταξιδεύει
Στης γεύσης τα ανοικτά.
Έρχομαι όπως είμαι-
Είμαι ανίδεος από όλα
Είμαι ερείπιο των ερειπίων
Που εκτιμά την αναπνοή των δέντρων και γελά
Μες τις απρόσμενα καλές θερμοκρασίες.
Να ο ατμοσφαιρικός μύθος μου, το κλάσμα αυτό με διαιρέτη
Την αισιοδοξία μου και παρανομαστή έναν άγνωστο
Που επιμένει να χαμογελά.
Κι όταν τελειώνουνε στο πιάτο οι εμπνεύσεις
Μια μαρμελάδα εμβρόντητη που μου φυλά
Απολαύσεις καταιγιστικές.
Τρώω και ευχαριστώ! Εδώ είμαι που ήμουνα.
Νηστικό αρκούδι που δεν ξέρει ούτε να χορεύει!