Ανεξήγητο αναρχικό μεσημέρι
Σαν ωδή αρχαίου κόσμου και δήθεν
Που το αντιληφθήκαμε ότι ένα
αεράκι τρύπωσε
Στις τσέπες μας και τις άδειασε.
Εδώ
Εγώ που ζωγραφίζω εξάψεις, μένω
εμβρόντητος και με βεγγαλικά
Λόγια ξορκίζω την περίπτωση ενός
θανάτου..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου