Ψηλαφώ το κορμί σου, ανάταση θέλουν οι σιωπές

Διακαών πόθων το αντίκρισμα, τσαγανό που σου βρήκα να έχεις, αμέτρητο ψηφίο του έρωτα, ω ρίμα, ρίμα του καλοκαιριού

Ψηλαφώ το κορμί σου, ανάταση θέλουν οι σιωπές, κρέμονται πόθοι στον κρατήρα του απαρεμφάτου

Λακωνίζειν στα δειλινά του Αιγαίου, ποιος κρατά τις λέξεις μες το στόμα του φυλακισμένες

και του παραστέκεται ο χλιδάτος Ιούνιος;

Χρυσάφι ο ήλιος που βυθά’ χρυσάφι που, στα μάτια σου, αντιφεγγίζει, μυστικό συλλάβισμα της μέρας

Για την αγάπη έλα, προσηλώσου στο αρχαίο φορτίο της, κινήσου

προς το όμορφο μειδίαμα που ξέρεις πως σου ξέρω πως

σε στόλισε η φαντασία…