Ουδέτερο γινάτι του καιρού, βρέχει
πεισματικά και συνέχεια,
ούτε καλοκαίρι δεν άντεξε μελαγχολία που είχες-
Ξεπέρασε τα σύννεφα η λύπη σου-
Ορμέμφυτο κάτι αντηχεί μέσα σου και σε κάνει αυλό-
Γι’ αυτό σε ερωτεύομαι: γιατί είσαι η κραυγαλέα ένταση
των σκέψεων-
Παίξε τον ρόλο σου, γίνε φωτιά των παθών και φέρε τον έρωτα
κοντά μου-
Θα σε πω με όση ποίηση μου εμφύτεψε αυτό το φως που δηλώνει
την περιρρέουσα απουσία-
Είσαι η καθαρογραμμένη αίσθηση ενός φιλιού που αποτυπώθηκε πάνω
στα μάγουλα της βροχής..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου