Κάποτε…

Αθροίζεται μέσα μας μια κραυγή που θα συγκλονίσει το σύμπαν.
Είναι ο κόσμος που ράγισε και πια δεν κολλιούνται τα τσακισμένα κομμάτια του.
Μέσα στις λάσπες της φτώχειας κοιμούνται τα παιδιά που δεν έφταιξαν τίποτα.
Στα καθαρά μάτια τους βλέπεις μια περηφάνια που δεν ξεθυμαίνει.
Κάποτε θα δικαστούν οι αχόρταγοι, κάποτε θα δικαστούν.
Το δάκρυ θα επαναστατήσει, τα όνειρα θα ξεσηκωθούν
Και θα ξεκλειδώσουν τον φιλότιμο ουρανό.
Οι μανάδες θα βρουν τα πνιγμένα παιδιά τους- θα λειτουργήσει κανονικά ο παράδεισος..