Μάρτιος..

Κυκλοθυμικός Μάρτιος, αειφόρος, ακλόνητος-

Παίζει το θέατρο των αμφισβητήσεων, η όψη του

Κλέβει την παράσταση των θεαμάτων, των αγρών

Οι βραγιές ζητούν την ευφράδεια του νερού, στο μέτρο

Που ο μπελάς των εντόμων γυροφέρνει

Το ξέφραγο μανίκι σου, κορίτσι της φτωχικής επαρχίας, μούσα

Μου, δραγουμάνε των έσω αποκαλύψεων, φωτεινή ιέρεια

Που χοχλάζεις!      Κι η καρδιά

Να μιλήσει θέλει, η καρδιά

Στενάζει πίσω απ' τις λέξεις, κυνηγώντας

Να πει τα ανείπωτα, ο χρόνος δεν την δάμασε- κι ευτυχώς

Μπουμπουνίζει το αίμα, ο κλώνος

Ροδαμίζει, το μπουμπούκι θα σκάσει

Σαν ένα θαρραλέο τριαντάφυλλο που ομορφαίνει

Το πέτο του ερωτευμένου…