Χαράσσω στα βλέφαρά σου την νύχτα
Αφήνω το λαγαρό γιασεμί
Να περιπλέξει τις λιγωτικές παρτίδες του
Το φεγγάρι σκουντά τις ορτανσίες που πασχίζουν
να σ’ αρέσουνε
Από μια γλάστρα που έσπασε
το μαγικό γαρίφαλο ξεκλείδωσε τον πόνο
το μαγικό γαρίφαλο ξεκλείδωσε τον πόνο
Μιαν άλλη μέρα άκουσα
τον λιλιπούτειο κοκκινολαίμη που τραγούδαγε
πίσω από τον ήλιο
Τραγούδι λυρικό όπως νεράκι
γάργαρο
γάργαρο
Έχανε φύλλα η μουριά
Η λόγχη της καρδιάς σου
μ’ απειλούσε
μ’ απειλούσε
Χαράσσω στα μάτια σου την ηλιαχτίδα
Μια φυσαρμόνικα ζητάει το πέλαγος
και τον μαέστρο γλάρο
Αναθεματίζω την τύχη μου-
σκληρά μου φέρθηκε η ζωή
σκληρά μου φέρθηκε η ζωή
Κι είχα πιστέψει ο δόλιος τόσο στην αγάπη…
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
καλησπέρα Στρατή....
κρατάω το τέλος,γιατί έτσι σκεφτόμουν,στο παρελθόν...Αναθεματίζω την τύχη μου-
σκληρά μου φέρθηκε η ζωή
Κι είχα πιστέψει ο δόλιος τόσο στην αγάπη…
τώρα όχι πια -)))
πολύ όμορφα έγραψες...σου ευχομαο ένα ήρεμο και χαλαρό ΣΒΚ-)))
"Κι είχα πιστέψει ο δόλιος τόσο στην αγάπη…"
...και ποιός δεν την έχει πιστέψει; Μα και ποιόν δεν έχει διαψεύσει; Όχι τόσο η ίδια η αγάπη, όσο οι προσωποποιήσεις που της δίνουμε.. Όμως εσύ δεν πρέπει να έχεις παράπονο. Μια από τις μεγαλύτερες (...μήπως η μεγαλύτερη;..) αγάπη σου, δεν σ'έχει διαψεύσει ποτέ. Έτσι δεν είναι; Για τη ποίηση μιλώ...
Πάλι κέντησες ακριβό εργόχειρο με τις λέξεις σου Στρατή! Να είσαι καλά!
Καλό σου βράδυ!
Χρυσούλα
Σ’ ευχαριστώ που τόσο γλυκά πλησιάζεις αυτά που γράφω.
Νομίζω οι ζωγράφοι κι οι ποιητές έχουν παρόμοια φαντασία.
Όταν την καταγράφουν έχουν κάνει την μισή από αυτήν, πραγματικότητα.
Να περνάς καλά και να ξέρεις ότι ζηλεύω τον κόσμο των επαρχιών γιατί νομίζω έχει πολλές ανθρώπινες απολαύσεις που χάσαμε εμείς οι τάχαμου πρωτευουσιάνοι.
Καλό βράδυ!
Μελίνα
Τόσο ωραία τα είπες που με καθήλωσες!
Εξάλλου είναι κι αλήθεια αυτή.
Έχω την ποίηση κι αντέχω.
Γιατί κατά τα άλλα η ζωή μας μαύρισε..
Καληνύχτες γλυκές!
Δημοσίευση σχολίου