ξέρουμε πως θέλησε να μας μιλήσει για αξίες ιδεών ο Θεός.

Είναι κάτι φορές που η νύχτα ακουμπά το φεγγάρι στην παλάμη μου.

Οι σκιές μεγαλώνουνε τότε.

Χαράζει την σιωπή ένα αλύχτισμα που στρέφει

την προσοχή στο πουθενά.

Τότε συμμαχούμε με την μοναξιά και δεν μπορούμε ν’ αρνηθούμε τίποτα.

Τα λόγια μου μέσα στα λόγια σου είναι γεωμετρία μετρημένη

με εμβαδόν αισθήματος που μαραίνεται και όλο σ’ απελπίζει.

Θα καθίσουμε λοιπόν κάτω από τον ουρανό, θα πιούμε

έναν καφέ κοιτάζοντας κατά τα άστρα

και θα ξέρουμε πως θέλησε να μας μιλήσει για αξίες ιδεών

ο Θεός.