Ασθμαίνουν ανεβαίνοντας την κλίμακα της αρετής
λόγια που είπες και αποτελούν
διδαχή χαραγμένη
αιώνια πάνω στο μάρμαρό μου της ψυχής
καθώς
αυτό που υπονοούν συνεννοείται
με αντιφάσεις που έχω.
Δρόμο πού πήρε το κρυφό μου πάθος να καθιερώσει
αρχαίας λαλιάς ξεδιπλώματα!
Σκοτείνιαζα ώσπου να γίνω φωτεινός και πάλι
τις χλωροφύλλες μάζευα
ποιητικού ιστού.
Γιατί τα δέντρα με δίδαξαν
αταραξία και σθένος
και μακρόπνοη αρετή και σύνεση
να δίνεις αντοχές μυώνων
στον ρου των ανέμων και όχι
επιπόλαια των ανθρώπων ορδές να φοβάσαι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου