Ποιός θέλει πια αγιότητες;

Ποιός θέλει πια αγιότητες;

Με ρήματα ″αγανακτώ″    ″φωνάζω’

Ανήμερου Οκτωβρίου το ανάγνωσμα

Μια πατρίδα με έκπαγλη δόξα μια πατρίδα στεγνή

Που κρίνεται πια απ’ τα λάθη της

Οι ιδέες τσουγκρίζουν το τσόφλι τους και τα ταμεία αδειάζουν

Μεταφυσικά κραδαίνεται σαν ξίφος καταρρέον

ο καπιταλισμός

Απέτυχαν ή όχι στους οδόντες τους οι λέοντες;

Οργασμός οι λόγοι μας και η σημασία

Των λίγων που αποκρυπτογραφούν τα πολλά

Χρυσάφι της ψυχής που λάμπει

Μα για την πράξη του έρωτα που δεν ομολογείται

Δυσπαρευνία

Και ζήτω που χαιρέτωσαν οι αντίπαλοί μας

Ζήτω που κατά κράτος νίκησαν οι αφελείς-

Εμείς καθ’ όλα θ’ ανασυνταχτούμε όμως να νικήσουμε.