Από το προηγούμενο στο επόμενο

Από το προηγούμενο στο επόμενο

όπως ένας καθρέφτης που εντός του πέρασαν

γυμνές νεράιδες

και κατέφυγαν στο πουθενά.

Το βλέμμα τους μια λίμνη

Που έχει πράσινο ιαματικό νερό.

Αθάνατα φεγγάρια ασήμωσαν το πάθος τους.

Ήσυχος ήρεμος ο ουρανός.

Αναστρέφονται τα λόγια κι εγώ που ξέρω από όψιμη παρομοίωση

Ακούω το αλύχτισμα ενός σκύλου αέρα.

Απιθώνουν οι οργανοπαίχτες του δάσους τις λύρες τους

πάνω στην δοξασμένη γη.

Αν μ’ αγαπάς πολέμησε με νύχια και με δόντια

Ενάντια στις σκαιές φιλάρεσκες αμφιβολίες μου.

Ανάμεσα στην χλόη που γέρασε

γλιστρά μια σαύρα δυνητική-

Της αγάπης νωχελικό μου μαρτύριο.