Καθημερινή συναλλαγή

Καθημερινή συναλλαγή     
η ώρα ματαιώνει την παντοδυναμία της αιωνιότητας

Απ’ όπου ήρθα φεύγω   
ουσιαστικά μ’ αντιρρήσεις και λόγια φωτιάς  
πώς γράφει ένας ποιητής την ψυχή του;  
εκσφενδονίζονται στον ουρανό συμπεράσματα  
οι δείκτες των χρηματιστηρίων δυσανάλογα ψήλωσαν  
η φτώχεια κι όμως καγχάζει

Δίδαξα λέξεις δίδαξα νερό  
ύδωρ αθάνατο

Μια βροχούλα του Οκτώβρη μια ζεστή φυλακή

Και η καρδιά μου τέντωσε το τόξο που σημάδεψε     
τον πορφυρό ορίζοντα

Ενθουσιώδη τοξοβόλε, πού πας;

Η ποίηση θα θεραπεύσει την καρδιά σου

Στις συνοικίες του φεγγαριού τα λόγια είναι περιττά

Παίζουν όλη την νύχτα τα παιδιά και πάνω απ’ το κεφάλι τους   
κρέμονται οι ανεμίζουσες μπουγάδες

Δηλώνω θλίψη κάποτε     
ο κόσμος με λυπεί

Αλλά σε σένανε προσβλέπω    
και οι ατασθαλίες     
των νεφών

Ακόνισαν το ατσάλι της συνομωσίας..

Συρράπτονται οι ώρες σαν αρχέγονες του αέρα νουθεσίες.

Είμαι αφηρημένος και συγκεκριμένος πιο από ποτέ..

                                                                                   24.10.2012