Μια ποίηση σου έμεινε κι ένας αέρας

Θα συνταχτούν ωραιοποιημένα κάποτε τα βιογραφικά σου.

Ε, από άλλους βέβαια –

                                          εσύ δεν θα υπάρχεις.

Εσύ που θέλησες μια δύσκολη ζωή

κι έναν απλό τελεσίδικο θάνατο-

Που απομυθοποίησες το όλον.

Πολιτικά εξεμάνεις αλλά τι;

Οι βρωμεροί

                      Σε

                           κάθε

                                   εποχή

                                              υπερισχύουν.

Τους γέννησε η ζωή ή είναι ο άνθρωπος γεμάτος μιαρά σκουλήκια;

Ο εγωισμός να μείνεις σ’ όλα τούτα απέξω σε κατέφαγε.

Μια ποίηση σου έμεινε κι ένας αέρας

Που νομιμοποιεί απόλυτα όλες τις προθέσεις σου

Να δασκαλεύεις κάθε νύχτα μ’ όνειρα τ’ αστέρια.