...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

31 Οκτωβρίου 2012

Στην Μίνα Παπανικολάου…






Κλείνει μια καρτέλα πιστωτική με το απόβροχο και το φθινόπωρο 
κυνηγά τον χειμώνα. Τελαλίζουν την σιωπή τους τα δέντρα, 
ο χρόνος αψιμαχεί με το σύμπαν
και η τελεία είναι σύνορο αδιάβατο.
Παράγραφος πρώτη, ο ουρανός δεσπόζει γαλάζιος
κι αν μούτρωσε και σκυθρωπάζει όπως 
το παραώριμο φωνήεν
μιας ξαφνικής βροχής.
Πρωτεύουσα πόνου.
Αγωνιώ για τα πάντα αγωνιώ.
Πολίτης μιας κυκλοθυμικής πατρίδας.
Από εδώ ως την Θεσσαλονίκη η αφεντιά μου.
Κοιτώ τις όμορφες γυναίκες και αφήνω την ψυχή μου να ζει
στα ύψη.
Η ποίηση με σκεπάζει ζεσταίνοντας τα κουρασμένα κόκαλά μου.
Καληνύχτα -  καιρός για όνειρα λοιπόν!

4 σχόλια:

Fanypap είπε...

Πάντα με συγκινεί η ποίησή σου!!Καλό μήνα Στρατή!

ΜΙΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ είπε...

Καλημέρα Στρατή!! Πάντα είναι καιρός για όνειρα μιας και δεν έμειναν πολλά να γίνουν. Ίσως μόνο αυτά..
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Φανή

καλό μήνα!
Ευχαριστώ που με διαβάζεις!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Μίνα Παπανικολάου

το ποίημα γεννήθηκε από το ποίημα σου-
έτσι
σαν δράση και αντίδραση.
Και πόσο ανάγκη τα έχουμε εκείνα!
ΠΑΡΑΚΑΛΩ!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου