...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

12 Απριλίου 2012

Ένα βήμα πιο κοντά στον θεό!




Ξημερώνει αργά μες το μυαλό του ουρανού.
Εκείνο που είδα θα καταγραφεί στο φύλλο ενός δέντρου που θα πέσει  παίρνοντας τον δρόμο της σκοτεινής αβύσσου.
Σκιρτά η καρδιά μου πάντα όταν οσμίζομαι τετελεσμένο παράδεισο.
Κάπου που δεν ξέρω θέλω να πάω.
Αλλά άντε να ζήσεις χωρίς τις βιοποριστικές μαύρες αλήθειες σου..
Το ταξίδι ενός μυαλού είναι μια περιπέτεια ανάμεσα από τα μυθικά νησάκια που ολοκληρωτικά σε εγκλωβίζουν.
Θα μιλήσεις πολλά αλλά δεν έφτασε κανείς σώος κι αλώβητος από την χώρα των παλιών λωτοφάγων.
Φορτώνω την ψυχή μου ποιήματα μα η ψυχή μου προς τα άστρα θέλει να πετάξει.
Κατασκευάζω το λοιπόν ένα φανταστικό αερόστατο κι απογειώνομαι στον ουρανό μιας ζωηρής φαντασίας.
Από ψηλά μου φαίνονται όλα αναίτια τα θνητά.
Αποταμιεύω λέξεις που κόβουνε σαν τα καλά μαχαίρια σφρίγος και άνεμο.
Σχεδόν αλλάζω την ταυτότητα μου ερχόμενος προς την ηρεμία των πάνω από την πόλη κοιμητηρίων.
Ένα βήμα πιο κοντά στον θεό!


4 σχόλια:

Marina Kontziali είπε...

Πάντα ένα βήμα πιο κοντά!

Καλή Ανάσταση Στρατή!

Χαρ. Αλβερτος είπε...

Χρονια Πολλα Στρατη!
Καλα να περασεις το Πασχα!
Ευχες σ' ολη σου την οικογενεια!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Καλή Ανάσταση Μαρίνα!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Χαρίλαε που χάθηκες Χρόνια Πολλά!
Και για σένα υγεία και ευτυχία ευχομαι!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου