...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

12 Απριλίου 2012

ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ..







Οι μόνοι ερωτικοί άνεμοι που την άγγιξαν ήτανε της επιθυμίας.
Ήτανε το φως του πόθου στο κορμί της δυσοίωνο-
Όλα της υποσχέθηκαν εκπλήρωση κατά την εφηβεία-
Αλλά τα παράθυρα δεν ανοίγουν αν δεν σκέφτεσαι δυνατά αισιόδοξα-
Δεν έζησε ποτέ το πανηγύρι των  αισθήσεων-
Λες και πλάστηκε να δοκιμάζει αντίδοτα·
Είχε μια ρημαγμένη ειμαρμένη-
Μία ζωή δεν την καταλαβαίνω μα την παρακολουθώ:
Είναι γυναίκα των εκπλήξεων..

Τώρα που γέρασε το κορμί της είναι μια θαμπή υπομονή που με αυτήν τα καταφέρνει περίφημα-
Λέω για αυτήν όπως να έλεγα για μία μακρινή συγγένισά μου-
Ξέρω τον μύθο της- γιατί η ιστορία της είναι
Μια καταγραφή ενός ηθελημένου αγώνα να κρύψει κανείς
Τρωτή που είναι και που σβήνεται σιγά σιγά η ψυχή του..

                                                                          12.2.2011





2 σχόλια:

Liza Giannouri είπε...

Έξοχο ποίημα,που ποτέ πριν απερίγραπτα όμοιό του δεν έχω!
Καλό Βράδυ!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Λίζα

λύκε λευκέ

σ' ευχαριστώ που με δίδαξες σοφία της ποιητικής σιωπής..
Καληνύχτα!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου