Εκεί που ήρθε τότε η Σοφία

Εξορκίζονται από τους γλάρους τα κακά δαιμόνια των ουρανών

Ο τσαλαπετεινός που πετά λέγεται Ηλιογάβαλος

Τα φτερά του είναι πλουμιστά με ανταύγειες της άνοιξης

Εκεί που ήρθε τότε η Σοφία και μου είπε,″ μην νοιάζεσαι

Αγαπώ τα λόγια σου και όταν λείψεις

ξέρω που θα είσαι πάντα εδώ

Αγέρωχες σιωπές να μου χαρίζεις.″

Εγώ σχημάτισα ένα φως των αισθήσεων πάνω στο ωραίο κορμί της

Και άφησα τα τριαντάφυλλα να πέσουνε πάνω στο στήθος της

Κάνοντας το παρόν μου αιώνιο.

Με φίλησε και ένιωσα να τρέμουνε οι μίσχοι όλων των λουλουδιών

Και να υπόσχονται οι αμαρτωλοί για όλα μετάνοια..