Γυρίζω εκεί πάλι και πάλι. οι παλιές μου αγωνίες ξαναορθώνονται.
Ό,τι έκανα είναι αφαίρεση από την πράξη που έμελλε έτσι να γίνει.
Τίποτα δεν είπα που ν' αξίζει ανταπόδοση.
Τα κόκαλά μου τρίζουν, οι ραφές
του κρανίου τρίζουν- πώς τα κατάφερε ο παλιός θεός
και γέννησε μιαν Αθηνά;
Μια ακαδημαϊκή προσήλωση να μην βλάψω
τον μηδέποτε τετραγωνισμένο ορθόδοξα κύκλο.
Μια επιμονή να είμαι μόνος αστροφόρος μέσα στο νεφέλωμα.
Πατάς με πατώ σε ανεβήκαμε όμως όλοι σ' αυτό το άμοιρο πλοίο
που είναι με όνειρα γεμάτο στα αμπάρια του.
Λέω τις λέξεις που κοστίζουν περισσότερο:
λέξεις κεχριμπαρένιες.
Ένα, δύο, τέσσερα, οχτώ-
με μαθηματική απόδειξη το άπειρο εντός μου.
Κρούει τα έγχορδα και βασανίζει τα πνευστά.
Τέλος όλων, ένα ποίημα πιο θνησιγενές κι απ' το σήμερα
που πέφτει κάπου πίσω απ' τα βουνά και γίνεται
ηλιοβασίλεμα
που διαολεμένα καγχάζει..
Ό,τι έκανα είναι αφαίρεση από την πράξη που έμελλε έτσι να γίνει.
Τίποτα δεν είπα που ν' αξίζει ανταπόδοση.
Τα κόκαλά μου τρίζουν, οι ραφές
του κρανίου τρίζουν- πώς τα κατάφερε ο παλιός θεός
και γέννησε μιαν Αθηνά;
Μια ακαδημαϊκή προσήλωση να μην βλάψω
τον μηδέποτε τετραγωνισμένο ορθόδοξα κύκλο.
Μια επιμονή να είμαι μόνος αστροφόρος μέσα στο νεφέλωμα.
Πατάς με πατώ σε ανεβήκαμε όμως όλοι σ' αυτό το άμοιρο πλοίο
που είναι με όνειρα γεμάτο στα αμπάρια του.
Λέω τις λέξεις που κοστίζουν περισσότερο:
λέξεις κεχριμπαρένιες.
Ένα, δύο, τέσσερα, οχτώ-
με μαθηματική απόδειξη το άπειρο εντός μου.
Κρούει τα έγχορδα και βασανίζει τα πνευστά.
Τέλος όλων, ένα ποίημα πιο θνησιγενές κι απ' το σήμερα
που πέφτει κάπου πίσω απ' τα βουνά και γίνεται
ηλιοβασίλεμα
που διαολεμένα καγχάζει..
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Καλέ και αξιόλογε φίλε μου, εύχομαι να πέρασες τις λίγες αυτές μέρες ήρεμα και να ξεκουράστηκες δίπλα στους δικούς σου.
Επίτρεψέ μου όμως να αντιγράψω την θαυμάσια εικόνα που έχεις ζωγραφίσει:
"Τέλος όλων, ένα ποίημα πιο θνησιγενές κι απ' το σήμερα
που πέφτει κάπου πίσω απ' τα βουνά και γίνεται
ηλιοβασίλεμα.......
Hoy hemos coincidido con un manantial.
Nada hay más alentador que contemplar una esplendorosa puesta de sol.
Bello.
Un abrazo
Jessenia
La primavera hace que el corazón a florecer.
dulce beso y un abrazo
Χριστόφορε
Χρόνια Πολλά και καλά. Ελπίζω να ξεκουράστηκες κι εσύ διαλέγοντας να μείνεις στην Αθήνα.
Κάποτε κάποτε μας χρειάζεται λίγη απραξία για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την ανηφόρα μας.
Σ’ ευχαριστώ που με διαβάζεις.
Η αλήθεια είναι ότι προσπαθώ να αναρρώσω από μια διαβολική γρίπη που μου έχει αλλάξει τα φώτα.
Που θα πάει θα τα καταφέρω.
Να είσαι πάντα καλά κι εσύ και όλοι οι αγαπημένοι σου!
Δημοσίευση σχολίου