Τρόμος είναι ο στίχος ασύλληπτη δόνηση
από το σκοτάδι του φτάνω
στο πιο συμπαντικό παράξενο φως
κι η ποίηση γίνεται
κοράλλι
που κράτησαν τα όμορφα χείλια σου
πάνω απ’ τις λέξεις,
μην αφήνοντάς με να μάθω
την νύχτα
ενώ εσύ κοιμόσουν βαθιά
στην αγκαλιά μου.
Τρόμος είναι ο στίχος, ασύλληπτη δόνηση
κάτι σαν ο σεισμός ο μέσα σου που
αναστατώνει τον έξω
κόσμο που έρχεσαι σε επαφή
νύχια με νύχια,
δόντια με δόντια..
δόντια με δόντια..
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Πράγματι, είναι τρόμος αυτή η "δόνηση" που ωθεί να βγουν από τα σκοτάδια και τον λαβύρινθο του προικισμένου νου, στο φως σκέψεις σαν ετούτες, που θυμίζουν εκρήξεις δημιουργίας ξαφνιάζοντας ή και τρομάζοντας ακόμη τους ανυποψίαστους "διαβάτες".
Πόση ανάγκη έχουμε τέτοιου "τρόμου" όμως!
Την καλησπέρα μου Χριστόφορε!
Και, επειδή δεν τα είπαμε, Χρόνια Πολλά!
Το "Καλή Χρονιά" εξετάζεται..
Στα πειραματικά εργαστήρια του κράτους..
Αχ πού μπλέξαμε!
ΚΙ εσύ κι εγώ κάνουμε σεριάνι σε έναν κήπο λογοτεχνίας που έχει ωραία λουλούδια αλλά λείπει το κατ' εξοχήν συμβολικό λουλούδι της Ελλάδος: το γαΐδουράγκανθο!
Καλό βράδυ, φίλε μου!
Σ' ευχαριστώ!
Ότι δονεί το Ειναι
αποτελεί πηγή εσωΕνεργειας
που καταλήγει Δημιουργίας Εναυσμα
μεσα σε μία ΖΩΝΗ Λυκαυγής όπου ο Εφιάλτης ξαπλώνει στο Κρεβάτι μαζί μας
και μας αγκαλιάζει για να .....
νιώσει επιτέλους πόση Ζεστασιά κρύβουν τα... Ονειρα!!!!
Φιλάκι...
Κάκια
Είναι η πρόκληση τρόπος που άπτεται του ειπείν;
Ή μήπως σκοτεινιάζουμε τα λόγια για να αποφύγουμε την αλήθεια μιας απλής μας σκέψης;
Καλημέρα!
Η ζωή τραβά την ανηφόρα..
Κάτι φορές εκτιμώ περισσότερο αυτούς που με δαγκώνουν....
Δημοσίευση σχολίου