Γέρνουν όλα τα ψηφία μες την αγρύπνια μου και ερχόμενος μες τις πρώτες ώρες της μέρας
Ανασύρω απ' τον βυθό των ονείρων ένα φώσινο ποίημα που κλαψουρίζει
Πεινασμένο διάρκεια.
Ομολογώ τα πάντα που δεν ξέρω
Γιατί ό,τι ξέρω είναι πάλι ένα τίποτα
Παρασυρμένο από την μανία των ανέμων.
Σκληρός και μαλακός, αδέξιος
Επιδέξιος, χορευτής επί πάντων
Με την αντίφαση ανά χείρας- αποταμιεύω
Μια γυμνή καλόβολη σύνεση.
Θρησκεύω όπως οι καρδιές των αγνών επιβάλλουν:
Ηλιόδοξα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου