‘’Καλημέρα!..’’

Με τούτα και μ’ εκείνα που να τα λογαριάσεις πάλι γίνεται
να έχεις και τόσα να ελπίζεις..

Σταφυλιού ρόγες όπως ξεπνόϊσε
συντριμμένος ο Αύγουστος!

Και τώρα άοκνα τα μυρμήγκια αθροίζουνε
το υλικό τους απαραίτητο αλφαβητάρι..

Όλα δουλεύουν μέσα στον ακόμη ήλιο..

Τα σπίτια αποθεώνουν την ώχρα· επάνω τους
αναρριχώνται όμορφες οι βοκαμβίλιες..

Πέτρινες μάντρες, ισόγειες αυλές, μπαλκόνια
όπου μέσα σε μία γλάστρα ένα λουλούδι είναι
ομορφιάς καλωσόρισμα..

‘’Καλημέρα!..’’ Μια σκέψη
καλή εξανεμίζεται και πάει
μες το παρόν που εξακολουθεί να υποστηρίζει
ένα απόγονο μέλλον..