...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

18 Ιουλίου 2010

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ..

Ανάφλεξη του λουλουδιού μες τον αέρα!
Φοβιάρικα το ένα προχωράει στο δύο.

Η γεωμετρία των πόθων ολοκληρώνεται.
Μέσα σε σχήματα καρδιάς και αισθημάτων..

Ανοίγει το παράθυρο.
Η κάμαρα πλημμυρίζει φεγγάρι.
Η κοπέλα χτενίζεται. Ο καθρέφτης
ομοιώνει τον πόθο του
με το είδωλό της.

Και η ησυχία είναι κυρτή

σαν παλάμη που δέχεται αντίστροφα…

7.1.1983 Αυλίδα

2 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Στρατη,
το σκέφτομαι εδω και ώρα...
Αποφασισα!!!..
Θα το τολμήσω...

θα κοιταξω το είδωλό μου σ'εκεινον τον καθρεφτη...


και μετα....
σιωπη!..
περιεκτική..
σιωπη ποιηματων!...

Καληνύχτα..

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Όταν σε ποθούν οι καθρέφτες
ΚΑΚΙΑ όλα είναι πια επικίνδυνα!
Καλημέρα!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου