Χορεύει μία μπαλαρίνα πάνω στην λύπη του αιώνα·
Δεν νύχτωσε και δεν ξημέρωσε ποτέ·
Ακούστηκε ζωή μα ήταν ολόγυρα απλωμένος θάνατος·
Η αισιοδοξία αυτοκτόνησε.
Περίπου περισπάται ο βιοπορισμός·
Εξαρτόμαστε από ανάγκες και πόνο·
Κάπου υπήρξαμε και δεν αφήσαμε καθόλου ίχνος·
Κάποτε θα μας μνημονεύσει μια μακάβρια Ιστορία.
Υπολογίζουμε κέρδος ψυχής μα μόνο μια ζημιά συμβαίνει·
Κοίτα να δεις που λίγοι θα μας υπερασπιστούνε·
Με αυταπάτες τι θρησκεία να οργανώσεις;
Εκλιπαρούμε για ένα έλεος θανάτου…
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
...πόση αλήθεια
και πόση θλίψη!
Υγ.
Η "αστοριανή"
συμπλήρωσε αναμνήσεις.
Σας "μακρυνο-ασπάζομαι"
Δεν μου τα είχες ξαναπεί αυτά. Βασανισμός. Δύσκολα, πέτρινα χρόνια. Πώς να σβηστούνε από την μνήμη ενός παιδιού. Τα φορτία σου είναι μυθικά. Αδερφή μου άντεξες τόσα-γι αυτό είναι κοφτερό το μυαλό σου. έχεις ευλογίες σπουδαίες. Μην το ξεχνάς…
Δημοσίευση σχολίου