Κατά τας γραφάς λοιπόν, αενάως λοιδορούμε τον αγαστό παράδεισο!
Σκέφτομαι με διπλοπενιές και με αστοιχείωτα στιχάκια.
Να ο καθαρός ύμνος του λουλουδιού εντός μου να η σύζευξη
Ήλιος να αγαπά την πέτρα-να!
Λαλούσα φέρουσα κατασκευή Ποιήματος που ορθοποδεί και δείχνει
Φιλοσοφίες απροσμέτρητες.
Όλα όπως τα θωρώ είναι ένας θρίαμβος του Ανθρώπου!
Τι κι αν με απογοήτευσε η θωριά του;
Σε δικαστήρια δεν θα πέσω.
Συντάσσω την ψυχή μου να ιριδίζει αλλιώς.
Σε τούτο το διανοητικό ξαστέρωμα που περπατώ
Μια αισιοδοξία είναι εδώ και πάντα λάμπει…
2 σχόλια:
Συντάσσω την ψυχή μου να ιριδίζει αλλιώς. ΣΠ
...ο λυτρωμός μας!
Αστοριανή
ΝΥ
Κακές εποχές, κακοί άνθρωποι, κακοί τρόποι.
Πώς να αντέξουμε;
Ολοένα πιο απελπισμένος ζω.
Πια λιγοστεύουν τα λόγια μου…
Μπορώ να σε καταλαβαίνω.
Να ξέρεις με πολλούς τρόπους είμαι κοντά σου..
Περνώ πολλές φορές έξω από την πατρίδα σου και σε σκέφτομαι..
Καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου