Ό,τι απόμεινε από νύχτα το κληροδότησε η ζωγραφική σου στον ουρανό.
Φεγγάρια ιδρωμένα κατέληξαν στην μέσα τσέπη του σκοταδιού.
Μια νυχτερίδα ήρθε πέταξε πίσω απ’ τις κουρτίνες του μεσάνυχτου.
Όμως η λιακάδα εισέβαλε από παντού.
Μάζεψε τα σκουτιά της κι έφυγε η νύχτα πίσω απ’ τα βουνά του δισταγμού.
Η μέρα ήρθε- μαζί της κι εσύ.
Έδωσες νόημα στην αγρύπνια.
Έθρεψες πάντα ανίκητον τον έρωτα!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου