δροσερά φυλλώματα προς την αυγή που συναντούν το γελαστό νερό·
η αυγή έχει ακόνι και τροχίζει το άσπρο μέταλλο των ωρών·
τραγουδάκια σιγαλόφωνα ακούγονται από τα όνειρα της πεταλούδας·
ο θεός καιροφυλακτεί και μας κάνει παρέα στις μοναχικές καρδιές.
κάθετη η νύχτα ζεστή και συγκεντρωμένη στην μαύρη φοβέρα της
αλλάζει την φωνή των όντων και καμία τόλμη δεν μπορεί
να την διαταράξει. όλα από πίσω τα στεφανώνει η μουσική
σαν μια παντιέρα ιερή που μας κινεί και όλο μας παροτρύνει.
δροσερά φυλλώματα προς την αυγή νυχτοπεταλούδες που αγαπούν του φωτός την
συνάντηση
λαλούν στην αντήχηση που γεμίζει την σπηλιά του ύπνου, καθώς
οι ετοιμασίες να υποδεχτούμε την μέρα εντείνονται και κάπου μας ξεφεύγει η ελπίδα·
θάμβος στερεωμένο πρόχειρα μες το στερέωμα αφήνει να σκιρτά η καρδιά μου να αγαπώ
ως και τον θάνατο εγώ!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου