διαυγές μεσημέρι ηλιόδοξο

 διαυγές μεσημέρι ηλιόδοξο

ακουμπώ την ψυχή σου σε νιώθω σαν μια σβιλάδα που μ' αναταράσσει

τέλεια απλώνεται η πνοή του ανέμου

κερδίζει τα υπέρτατα καταφύγια

το προάστιο κλείνεται στον εαυτό του

εποχή του σκεπτικισμού

στον περίγυρο ενέργεια των συλλογισμών

ονειρεύομαι αναστάσεις δοξασμένες

η Πράξη αντηχεί μες την πραγματικότητα

κατάτμηση των Ιδεών κατάτμηση των επιθυμιών μας

όλη η ηλεκτρονική χαρά ηχεί μες την οθόνη μας

επικοινωνούμε

αδιάλειπτα επικοινωνούμε..

28/9/2021 Βόλος