ψιχάλισε σιγαλινά, βράχηκα, στεγνώσανε επάνω μου τα ρούχα, έχω την υγρασία ενός φιλιού σου
στον νου.
είσαι πολύ ψηλά, μαντόνα των παθών μου, πριγκηπέσα θεοτική!
ταράζεις τους καημούς μου ακόμα, ακόμα και όταν δεν γράφω γράφω
πόθους καφτερούς
στον νου
πάντα στον νου....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου