φυτίλι ο θάνατος που μας ενώνει φυτίλι ο καημός
πώς ταριχεύει ο αέρας τις ευωδιές και τις επιστρέφει
πάνω από τα κοιμητήρια, πώς
μια πνοή καθαρή βαφτίζει ύμνους τα κελαηδίσματα των πουλιών κι εκεί οι ψυχές ευλογούνται όπου μιλήσανε ελληνικά και πρόκοψαν! έζησες δύσκολη πατρίδα και πικρή
ανάστησες κι έδωσες σάρκα στα όνειρα
πόσες ορχήστρες οργανώσανε τα λόγια σου πόσες νότες
σε έθρεψαν και βγήκες απ 'την άλλη όχθη των τραγουδιών τιτάνας
που σήκωσε τον στεναγμό να τονε απιθώσει
στον Όλυμπο της μουσικής!
κοιμήσου τώρα
η Ελλάδα θα αγρυπνά και θα σε τραγουδάει!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου