νυστάξαμε κάτω από τον ουρανό και κάπου στην γη παράμερα
το τοπίο βάφτηκε νύχτα και ακράγγιξε τον άτσαλο ορίζοντα
σελήνη αβρή και σμήνη αστεριών που κορδακίζουν
ποιά τραγωδία επέστρεψε και θα το μάθεις πιο μετά;
ανήκουν λόγια στον μύθο και ανήκει σε Χρόνο που δεν ορίζεις η ζωή
όλα κρατούν μια ζάλη στο κεφάλι-
και να σκεφτείς ότι σε λίγο ξημερώνει ολόγυρα...
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου