Βαθέως κάτι..

Όταν άνθισες
ήταν οι προσευχές που σε μεταμόρφωσαν που σε έκαναν γόνιμη τόσο
σαν ευφράδεια σταφυλιού σαν μυστικό σπίνου σαν 
ιερουργία Αυγούστου· και το καθαρό μελτεμάκι
όπως φωνή λαούτου που στενάζει μες τα χέρια του μαέστρου
σε είπε σε ανέδειξε σε εκδήλωσε όπως μια ζωντανή φωτιά κατακαίει
τον φλοιό και φτάνει ως την ψίχα των Απωτάτων
σε άφησε μπρος στα μάτια μου να είσαι
εικόνα που δεν σχολιάζεται
και μελαγχολικά βαθιά μου εδράζει..